Οι εργαζόμενοι και οι εξυπηρετούμενοι του Κέντρου Ημέρας Αργοστολίου, σας εύχονται μια καλή χρονιά με υγεία, αγάπη, δημιουργικότητα και ευαισθησία.!!! Ας ειναι για όλο τον κόσμο το 2011 μια ξεχωριστή χρονιά!
Χρόνια Πολλά!!!!!
Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010
Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010
Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
1η Περιφερειακή Συνάντηση ληπτών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας
Το Κέντρο Ημέρας Αργοστολίου συμμετείχε στην 1η Περιφερειακή Συνάντηση Ληπτών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας , παρακολουθώντας οι εξυπηρετούμενοι του Κέντρου τα σεμινάρια του Προγράμματος "Δημιουργία Περιφερειακών Πυρήνων Δικτύωσης Ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας"αλλα και συμμετέχοντας από τους επαγγελματίες του Κέντρου, στην ομιλία του προγράμματος : «Ζητήματα Ενδυνάμωσης και Ενίσχυσης της Αυτοεκπροσώπησης των ληπτών υπηρεσιών ψυχικής υγείας»παρουσιάζοντας το θέμα : Κέντρο ημέρας, ένα βήμα πριν την απασχόληση.
Η Συνάντηση διήρκεισε 1-5 Δεκεμβρίου και η διοργάνωση της έγινε απο την Π.Ε.Ψ.Α.Ε.Ε. και το Σωματείο Ληπτών Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας "Αυτοεκπροσώπηση" .
Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010
ΚΕΝΤΡΟ ΗΜΕΡΑΣ: ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Η εργασία αποτελεί σημαντικό κομμάτι στην ζωή του καθένα από εμάς. Μας προσφέρει οικονομική ασφάλεια και ευημερία, επηρεάζοντας έτσι τον ψυχισμό μας. Το άτομο με Ψυχική Ασθένεια δεν αποτελεί εξαίρεση.Οι ικανότητες του κάθε ατόμου είναι διαφορετικές όπως και οι απαιτήσεις της κάθε εργασίας. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα του Ψυχικά Ασθενή που είναι ένα άτομο όπως όλα τα άλλα, με τις δικές του ξεχωριστές δεξιότητες, με την ίδια θέληση για εργασία και την ίδια παραγωγική δυνατότητα. Κύριο μέλημα των επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας στο κομμάτι αυτό της εργασίας, θα πρέπει να είναι η εύρεση κατάλληλης θέσης (εργασίας) αλλά κυρίως θα πρέπει να δίνεται έμφαση στην προετοιμασία του ατόμου αλλά και στην προσαρμογή του στην θέση αυτή, έτσι ώστε να επέλθει σε αυτό η θετική επίδραση της εργασίας.
Το Κέντρο Ημέρας αποτελεί την κομβική δομή ολοκληρωμένου συστήματος παροχής Ψυχιατρικών Υπηρεσιών και υπηρεσιών Ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης στην κοινότητα, για ασθενείς που πάσχουν από κάποια σοβαρή και χρόνια ψυχική διαταραχή. Στο Κέντρο Ημέρας το άτομο επιτυγχάνει κοινωνική επανένταξη μέσα από την καλλιέργεια συγκεκριμένων δεξιοτήτων (ομαδικότητα, ενίσχυση διαπροσωπικών σχέσεων, ενίσχυση της αυτοεικόνας και της αυτονομίας του ατόμου).
Το άτομο, αφού έχει ολοκληρώσει το κομμάτι της θεραπείας του και αφού έχουν ανεπτυχθεί οι απαραίτητες δεξιότητες μέσα από την συμμετοχή τους στις Ομάδες ,που λαμβάνουν χώρα στο Κέντρο, ξεκινάει μια διαδικασία εύρεσης και εκμάθησης εργασίας μαζί με τον Κοινωνικό Λειτουργό. Ο Κοινωνικός Λειτουργός αναλαμβάνοντας τον ρόλο του Επαγγελματικού Συμβούλου, αντιμετωπίζει το άτομο ως ένα πρόσωπο με δικό του σύστημα αξιών και φιλοδοξιών και στρέφεται, μέσα από συγκεκριμένα στάδια, στην αναζήτηση της κατάλληλης θέσης εργασίας γι’αυτό.
Στάδια Επαγγελματικής αποκατάστασης:
1. Επαφή με Εργοδότες : Εύρεση Εργασίας (Καταγραφή ευκαιριών απασχόλησης και εύρεση κατάλληλης ,για το άτομο, εργασία)
2. Συστηματική παρατήρηση και εκμάθηση εργασίας (Προετοιμασία από Κοινωνικό Λειτουργό χώρου εργασίας ατόμου και εκπαίδευση του πάνω στα νέα του καθήκοντα)
3. Follow up (Ενημέρωση Κοινωνικού Λειτουργού για πρόοδο ατόμου και παρουσία του ίδιου σε χώρο εργασίας όπου κρίνεται αναγκαίο)
Ταυτόχρονα με το τελευταίο βήμα επιχειρείται και μια αυτονόμηση του ατόμου μέσα από σταδιακή δραστηριοποίηση του και εκτός δουλειάς δραστηριότητες.
Η εργασία παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή ενός ψυχικά ασθενή. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν συνήθως λίγες κοινωνικές συναναστροφές. Μέσα από το εργασιακό περιβάλλον τα άτομα αυτά επωφελούνται από τις κοινωνικές επαφές. Επενδύουν πολύ στην εργασία τους, με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, συνεπείς, υπεύθυνοι και τυπικοί στις υποχρεώσεις τους. Μέσα από την δουλειά τους νιώθουν χρήσιμοι και δημιουργικοί. Η εργασία μπορεί να γίνει ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτιμάται και υποστηρίζεται η Διαφορετικότητα του κάθε ατόμου. Άλλωστε αν κοιτάξουμε πίσω από την «ταμπέλα» της Ψυχικής Ασθένειας «κρύβεται» ένας άνθρωπος που θέλει και μπορεί να εργαστεί !
(Το παρόν άρθρο αποτελεί μέρος του θέματος :Εργασία και Ψυχική Νόσος , που παρουσιάστηκε στην Ημερίδα του Κέντρου με θέμα : «Ψυχική Υγεία : Δικαίωμα στην ζωή»)
Βρεττού Γεωργία
Η εργασία αποτελεί σημαντικό κομμάτι στην ζωή του καθένα από εμάς. Μας προσφέρει οικονομική ασφάλεια και ευημερία, επηρεάζοντας έτσι τον ψυχισμό μας. Το άτομο με Ψυχική Ασθένεια δεν αποτελεί εξαίρεση.Οι ικανότητες του κάθε ατόμου είναι διαφορετικές όπως και οι απαιτήσεις της κάθε εργασίας. Η εργασία αποτελεί δικαίωμα του Ψυχικά Ασθενή που είναι ένα άτομο όπως όλα τα άλλα, με τις δικές του ξεχωριστές δεξιότητες, με την ίδια θέληση για εργασία και την ίδια παραγωγική δυνατότητα. Κύριο μέλημα των επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας στο κομμάτι αυτό της εργασίας, θα πρέπει να είναι η εύρεση κατάλληλης θέσης (εργασίας) αλλά κυρίως θα πρέπει να δίνεται έμφαση στην προετοιμασία του ατόμου αλλά και στην προσαρμογή του στην θέση αυτή, έτσι ώστε να επέλθει σε αυτό η θετική επίδραση της εργασίας.
Το Κέντρο Ημέρας αποτελεί την κομβική δομή ολοκληρωμένου συστήματος παροχής Ψυχιατρικών Υπηρεσιών και υπηρεσιών Ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης στην κοινότητα, για ασθενείς που πάσχουν από κάποια σοβαρή και χρόνια ψυχική διαταραχή. Στο Κέντρο Ημέρας το άτομο επιτυγχάνει κοινωνική επανένταξη μέσα από την καλλιέργεια συγκεκριμένων δεξιοτήτων (ομαδικότητα, ενίσχυση διαπροσωπικών σχέσεων, ενίσχυση της αυτοεικόνας και της αυτονομίας του ατόμου).
Το άτομο, αφού έχει ολοκληρώσει το κομμάτι της θεραπείας του και αφού έχουν ανεπτυχθεί οι απαραίτητες δεξιότητες μέσα από την συμμετοχή τους στις Ομάδες ,που λαμβάνουν χώρα στο Κέντρο, ξεκινάει μια διαδικασία εύρεσης και εκμάθησης εργασίας μαζί με τον Κοινωνικό Λειτουργό. Ο Κοινωνικός Λειτουργός αναλαμβάνοντας τον ρόλο του Επαγγελματικού Συμβούλου, αντιμετωπίζει το άτομο ως ένα πρόσωπο με δικό του σύστημα αξιών και φιλοδοξιών και στρέφεται, μέσα από συγκεκριμένα στάδια, στην αναζήτηση της κατάλληλης θέσης εργασίας γι’αυτό.
Στάδια Επαγγελματικής αποκατάστασης:
1. Επαφή με Εργοδότες : Εύρεση Εργασίας (Καταγραφή ευκαιριών απασχόλησης και εύρεση κατάλληλης ,για το άτομο, εργασία)
2. Συστηματική παρατήρηση και εκμάθηση εργασίας (Προετοιμασία από Κοινωνικό Λειτουργό χώρου εργασίας ατόμου και εκπαίδευση του πάνω στα νέα του καθήκοντα)
3. Follow up (Ενημέρωση Κοινωνικού Λειτουργού για πρόοδο ατόμου και παρουσία του ίδιου σε χώρο εργασίας όπου κρίνεται αναγκαίο)
Ταυτόχρονα με το τελευταίο βήμα επιχειρείται και μια αυτονόμηση του ατόμου μέσα από σταδιακή δραστηριοποίηση του και εκτός δουλειάς δραστηριότητες.
Η εργασία παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή ενός ψυχικά ασθενή. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν συνήθως λίγες κοινωνικές συναναστροφές. Μέσα από το εργασιακό περιβάλλον τα άτομα αυτά επωφελούνται από τις κοινωνικές επαφές. Επενδύουν πολύ στην εργασία τους, με αποτέλεσμα να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, συνεπείς, υπεύθυνοι και τυπικοί στις υποχρεώσεις τους. Μέσα από την δουλειά τους νιώθουν χρήσιμοι και δημιουργικοί. Η εργασία μπορεί να γίνει ένα περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτιμάται και υποστηρίζεται η Διαφορετικότητα του κάθε ατόμου. Άλλωστε αν κοιτάξουμε πίσω από την «ταμπέλα» της Ψυχικής Ασθένειας «κρύβεται» ένας άνθρωπος που θέλει και μπορεί να εργαστεί !
(Το παρόν άρθρο αποτελεί μέρος του θέματος :Εργασία και Ψυχική Νόσος , που παρουσιάστηκε στην Ημερίδα του Κέντρου με θέμα : «Ψυχική Υγεία : Δικαίωμα στην ζωή»)
Βρεττού Γεωργία
Κοινωνική Λειτουργός
Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010
ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ
Πολλές φορές τα ζευγάρια θεωρώντας πως ένα διαζύγιο επιβαρύνει ψυχολογικά τα παιδιά τους παραμένουν σε γάμους που περιέχουν εντάσεις, επιθετικές συμπεριφορές και έλλειψη σεβασμού, δίνοντας έτσι στα παιδιά μια στρεβλή εικόνα της έννοιας του γάμου και της οικογένειας. Σίγουρα, ένα διαζύγιο κλονίζει τον ψυχικό κόσμο ενός παιδιού. Αν θα μετατραπεί το συγκεκριμένο γεγονός σε τραυματική εμπειρία για το παιδί, εξαρτάται από τον χειρισμό των ίδιων των γονιών ο οποίος ποικίλει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την προσωπικότητα του.
Οι αντιδράσεις των παιδιών στο θέμα του χωρισμού των γονιών τους επηρεάζονται άμεσα από την ηλικία στην οποία βρίσκεται το παιδί. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας έχουν ως μοναδική τους βάση την οικογένεια τους, που για αυτά αποτελεί το «κέντρο του κόσμου», με αποτέλεσμα όταν διαταράσσεται αυτή η πηγή ασφάλειας τους να δυσκολεύονται να κατανοήσουν τις αιτίες του χωρισμού και να ενοχοποιούν τον εαυτό τους για αυτό το γεγονός. Επίσης, βιώνουν το διαζύγιο ως απόρριψη και αντιδρούν με επιθετικότητα, παλινδρομούν σε προηγούμενες συμπεριφορές, παρουσιάζουν αυξημένη προσκόλληση στον έναν γονέα, φοβούμενα και δεύτερη «εγκατάλειψη». Επιπρόσθετα, παρουσιάζουν διαταραχές στον ύπνο( λιγότερες ή περισσότερες ώρες, ανήσυχος ύπνος, εφιάλτες) αλλά και στο φαγητό τους( απώλεια όρεξης ή αύξηση της). Για τα παιδιά που βρίσκονται στην σχολική ηλικία παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν για το διαζύγιο ,ως όρο, από το κοινωνικό τους περιβάλλον, δεν μπορούν να αποδεχτούν το γεγονός ότι οι γονείς τους θα πάψουν να είναι μαζί και η οικογένεια τους θα αλλάξει μορφή. Έτσι παρουσιάζουν αδυναμία συγκέντρωσης ,κάτι που επηρεάζει την σχολική απόδοση τους, λένε ψέματα ,κλείνονται στον εαυτό τους και εκδηλώνουν ξεσπάσματα θυμού και έντασης.
Για έναν έφηβο τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Έχει αντιληφθεί το πρόβλημα που υπάρχει στην σχέση των γονιών του και πιθανόν να θεωρεί το διαζύγιο μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, όσο και αν αυτό τον στεναχωρεί. Κάποια παιδιά αποστασιοποιούνται και κάποια άλλα παίρνουν το μέρος του ενός γονιού κατηγορώντας τον άλλον. Ακόμα και όταν ένας ενήλικας βιώνει τον χωρισμό των γονιών του περνά από μια αρκετά δύσκολη ψυχολογική διαδικασία, αφού εκτός από το ότι πρέπει να χειριστεί, συναισθηματικά, αυτό το γεγονός καλείται να συμβουλέψει, να στηρίξει και ενίοτε να κρίνει τους γονείς του, λειτουργώντας περισσότερο ως διαμεσολαβητής.
Πέρα όμως από τις παραπάνω άμεσες συνέπειες ενός διαζυγίου στον ψυχισμό των παιδιών, μακροπρόθεσμα, οι ενήλικες που ως παιδιά έζησαν το διαζύγιο των γονιών τους και ιδιαίτερα όταν ήταν ένα «δύσκολο» διαζύγιο, συνήθως είναι επιφυλακτικοί όσο αφορά τις προσωπικές τους σχέσεις ή ακόμα να προχωρούν σε γάμους που η κατάληξη τους είναι η ίδια με αυτή της σχέσης των γονιών τους.
Παρολαυτά, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, προκειμένου να βοηθηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν και να ξεπεράσουν τη δύσκολη περίοδο, αυτή του χωρισμού των γονιών τους, έτσι ώστε ο ψυχικός «τραυματισμός» των παιδιών να είναι όσο το δυνατόν μικρότερος.
Όπως :
1. Η ανακοίνωση του χωρισμού να γίνεται και από τους δύο γονείς στα παιδιά
2. Να τα διαβεβαιώνουν συνεχώς πως δεν ευθύνονται αυτά για τον χωρισμό και πως οι ίδιοι θα συνεχίσουν να τα αγαπούν και δεν θα τα εγκαταλείψουν.
3. Να υπάρχει κατανόηση στην οποιαδήποτε δύσκολη ή άσχημη συμπεριφορά του παιδιού
4. Να πραγματοποιούνται συχνές συναντήσεις των παιδιών με τον γονέα που λείπει από το σπίτι.
5. Να μην κατηγορείται ποτέ ο άλλος γονέας στο παιδί
6. Να ενημερωθεί ο δασκαλός/καθηγητής του παιδιού για το διαζύγιο
7. Να φροντίζουν και οι δύο γονείς για τις ανάγκες των παιδιών
8. Εάν οι γονείς θεωρούν ότι δεν μπορούν από μόνοι τους να διαχειριστούν το θέμα των παιδιών ως προς τον χωρισμό τους, να απευθύνονται σε ειδικούς για την σωστότερη προσέγγιση και αντιμετώπιση του θέματος.
(Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ιατρικά Νέα", Τεύχος 3 )
Βρεττού Γεωργία
Κοινωνική Λειτουργός
Κέντρο Ημέρας Αργοστολίου
Μ.Κ.Ο. Αλληλεγγύη
Λεωφ.Βεργωτή, 18
Τηλ.: 26710-27426
Πολλές φορές τα ζευγάρια θεωρώντας πως ένα διαζύγιο επιβαρύνει ψυχολογικά τα παιδιά τους παραμένουν σε γάμους που περιέχουν εντάσεις, επιθετικές συμπεριφορές και έλλειψη σεβασμού, δίνοντας έτσι στα παιδιά μια στρεβλή εικόνα της έννοιας του γάμου και της οικογένειας. Σίγουρα, ένα διαζύγιο κλονίζει τον ψυχικό κόσμο ενός παιδιού. Αν θα μετατραπεί το συγκεκριμένο γεγονός σε τραυματική εμπειρία για το παιδί, εξαρτάται από τον χειρισμό των ίδιων των γονιών ο οποίος ποικίλει ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την προσωπικότητα του.
Οι αντιδράσεις των παιδιών στο θέμα του χωρισμού των γονιών τους επηρεάζονται άμεσα από την ηλικία στην οποία βρίσκεται το παιδί. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας έχουν ως μοναδική τους βάση την οικογένεια τους, που για αυτά αποτελεί το «κέντρο του κόσμου», με αποτέλεσμα όταν διαταράσσεται αυτή η πηγή ασφάλειας τους να δυσκολεύονται να κατανοήσουν τις αιτίες του χωρισμού και να ενοχοποιούν τον εαυτό τους για αυτό το γεγονός. Επίσης, βιώνουν το διαζύγιο ως απόρριψη και αντιδρούν με επιθετικότητα, παλινδρομούν σε προηγούμενες συμπεριφορές, παρουσιάζουν αυξημένη προσκόλληση στον έναν γονέα, φοβούμενα και δεύτερη «εγκατάλειψη». Επιπρόσθετα, παρουσιάζουν διαταραχές στον ύπνο( λιγότερες ή περισσότερες ώρες, ανήσυχος ύπνος, εφιάλτες) αλλά και στο φαγητό τους( απώλεια όρεξης ή αύξηση της). Για τα παιδιά που βρίσκονται στην σχολική ηλικία παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν για το διαζύγιο ,ως όρο, από το κοινωνικό τους περιβάλλον, δεν μπορούν να αποδεχτούν το γεγονός ότι οι γονείς τους θα πάψουν να είναι μαζί και η οικογένεια τους θα αλλάξει μορφή. Έτσι παρουσιάζουν αδυναμία συγκέντρωσης ,κάτι που επηρεάζει την σχολική απόδοση τους, λένε ψέματα ,κλείνονται στον εαυτό τους και εκδηλώνουν ξεσπάσματα θυμού και έντασης.
Για έναν έφηβο τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Έχει αντιληφθεί το πρόβλημα που υπάρχει στην σχέση των γονιών του και πιθανόν να θεωρεί το διαζύγιο μια φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, όσο και αν αυτό τον στεναχωρεί. Κάποια παιδιά αποστασιοποιούνται και κάποια άλλα παίρνουν το μέρος του ενός γονιού κατηγορώντας τον άλλον. Ακόμα και όταν ένας ενήλικας βιώνει τον χωρισμό των γονιών του περνά από μια αρκετά δύσκολη ψυχολογική διαδικασία, αφού εκτός από το ότι πρέπει να χειριστεί, συναισθηματικά, αυτό το γεγονός καλείται να συμβουλέψει, να στηρίξει και ενίοτε να κρίνει τους γονείς του, λειτουργώντας περισσότερο ως διαμεσολαβητής.
Πέρα όμως από τις παραπάνω άμεσες συνέπειες ενός διαζυγίου στον ψυχισμό των παιδιών, μακροπρόθεσμα, οι ενήλικες που ως παιδιά έζησαν το διαζύγιο των γονιών τους και ιδιαίτερα όταν ήταν ένα «δύσκολο» διαζύγιο, συνήθως είναι επιφυλακτικοί όσο αφορά τις προσωπικές τους σχέσεις ή ακόμα να προχωρούν σε γάμους που η κατάληξη τους είναι η ίδια με αυτή της σχέσης των γονιών τους.
Παρολαυτά, υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, προκειμένου να βοηθηθούν τα παιδιά να κατανοήσουν και να ξεπεράσουν τη δύσκολη περίοδο, αυτή του χωρισμού των γονιών τους, έτσι ώστε ο ψυχικός «τραυματισμός» των παιδιών να είναι όσο το δυνατόν μικρότερος.
Όπως :
1. Η ανακοίνωση του χωρισμού να γίνεται και από τους δύο γονείς στα παιδιά
2. Να τα διαβεβαιώνουν συνεχώς πως δεν ευθύνονται αυτά για τον χωρισμό και πως οι ίδιοι θα συνεχίσουν να τα αγαπούν και δεν θα τα εγκαταλείψουν.
3. Να υπάρχει κατανόηση στην οποιαδήποτε δύσκολη ή άσχημη συμπεριφορά του παιδιού
4. Να πραγματοποιούνται συχνές συναντήσεις των παιδιών με τον γονέα που λείπει από το σπίτι.
5. Να μην κατηγορείται ποτέ ο άλλος γονέας στο παιδί
6. Να ενημερωθεί ο δασκαλός/καθηγητής του παιδιού για το διαζύγιο
7. Να φροντίζουν και οι δύο γονείς για τις ανάγκες των παιδιών
8. Εάν οι γονείς θεωρούν ότι δεν μπορούν από μόνοι τους να διαχειριστούν το θέμα των παιδιών ως προς τον χωρισμό τους, να απευθύνονται σε ειδικούς για την σωστότερη προσέγγιση και αντιμετώπιση του θέματος.
(Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Ιατρικά Νέα", Τεύχος 3 )
Βρεττού Γεωργία
Κοινωνική Λειτουργός
Κέντρο Ημέρας Αργοστολίου
Μ.Κ.Ο. Αλληλεγγύη
Λεωφ.Βεργωτή, 18
Τηλ.: 26710-27426
Τρίτη 6 Ιουλίου 2010
Η ΑΣΧΗΜΙΑ ΤΟΥ ΩΡΑΙΟΥ
Είναι αρκετά εύκολο να επηρεάσει κανείς τις μάζες ,το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος και μεθοδικότητα .Αρκεί μια τηλεόραση 10 περιοδικά, 50 άνθρωποι που θα παρουσιάσουν και θα διαδώσουν ένα συγκεκριμένο μοντέλο ζωής και η μάζα θα ακολουθήσει ,θα μιμηθεί .Λίγοι στην αρχή περισσότεροι μετά μέχρι όλοι να γίνουν ίδιοι και οι λίγοι ,οι διαφορετικοί είτε από αντίδραση είτε από ιδεολογία θα περιθωριοποιηθούν ως απόβλητα της κατά τα άλλα άριστης κοινωνίας .
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην εποχή μας οι μάζες έχουν υποταχθεί αβίαστα σε αυτούς που κινούν τα νήματα των ΜΜΕ.
Ζούμε σε ένα κόσμο που μας θέλει όλους ίδιους και το έχει καταφέρει εξαιρετικά καλά αυτό δημιουργώντας μας την ανάγκη να τελειοποιήσουμε την εικόνα μας γιατί μόνο το τέλειο μπορεί να διαπρέψει και να επιτύχει. Μόνο το τέλειο είναι επιθυμητό .Ρούχα και παπούτσια ακριβά ,πρόσωπο αρυτίδιαστο και μακιγιαρισμένο, μαλλιά άψογα, σώμα γυμνασμένο. Και να ΄μαστε μια ομοιόμορφη μάζα που καθορίζει και κατευθύνει τη ζωή της με βάση την εικόνα της γιατί πολύ απλά έτσι της είπαν να κάνει και το έκανε. Πιστέψτε με πως αν ήθελαν να προωθήσουν το πρότυπο ενός καλλιεργημένου ατόμου θα κυκλοφορούσαμε όλοι με ένα βιβλίο στο χέρι προσπαθώντας να διευρύνουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες.
Σε ένα κόσμο λοιπόν που προσκυνάει την τελειότητα είναι θαύμα που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν την ανάγκη να φαίνονται τέλειοι(άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος) για να νιώθουν άνετα με τον εαυτό τους , άνθρωποι οι οποίοι αποδέχονται τις ατέλειες τους ως κάτι φυσιολογικό ,άνθρωποι που δεν χρειάζονται μάρκες στο σώμα και στα πόδια τους για να κυκλοφορήσουν ανάμεσα σε κόσμο με σιγουριά και αυτοπεποίθηση ,άνθρωποι που μπορούν ακόμα να ξεχωρίσουν το ουσιαστικό από το ανούσιο και είναι αρκετά έξυπνοι ώστε να αγνοούν όσους δεν μπορούν να το κάνουν. Δεν έχει σημασία αν έχεις 5 ή 10 κιλά παραπάνω ,αν τα γυαλιά σου δεν είναι η τελευταία λέξη της μόδας και τα παπούτσια σου δεν είναι καινούρια, αν τα μαλλιά σου δεν είναι από κομμωτήριο ,αν το πρόσωπο σου είναι αμακιγιάριστο .Αυτό που έχει σημασία είναι να αγαπάς τον εαυτό σου και να του επιτρέπεις να μην είναι και να μη φαίνεται τέλειος. Γιατί δεν είμαστε απλά μια εικόνα είμαστε οντότητες με περιεχόμενο, με προσωπικότητα και σκέψη . Άλλωστε η εικόνα δεν μπορεί να σε θρέψει συναισθηματικά , και από την τελειότητα δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα . Αυτό που εύχομαι λοιπόν είναι να βλέπω όλο και πιο συχνά ανθρώπους που δεν επιζητούν την τελειότητα αλλά σέβονται και εκτιμούν το φυσιολογικό όπως του αξίζει! Ανθρώπους υγιείς μέσα σε μια κοινωνία που νοσεί!
Πικράκη Ευαγγελία
Ψυχολόγος
Είναι αρκετά εύκολο να επηρεάσει κανείς τις μάζες ,το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος και μεθοδικότητα .Αρκεί μια τηλεόραση 10 περιοδικά, 50 άνθρωποι που θα παρουσιάσουν και θα διαδώσουν ένα συγκεκριμένο μοντέλο ζωής και η μάζα θα ακολουθήσει ,θα μιμηθεί .Λίγοι στην αρχή περισσότεροι μετά μέχρι όλοι να γίνουν ίδιοι και οι λίγοι ,οι διαφορετικοί είτε από αντίδραση είτε από ιδεολογία θα περιθωριοποιηθούν ως απόβλητα της κατά τα άλλα άριστης κοινωνίας .
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην εποχή μας οι μάζες έχουν υποταχθεί αβίαστα σε αυτούς που κινούν τα νήματα των ΜΜΕ.
Ζούμε σε ένα κόσμο που μας θέλει όλους ίδιους και το έχει καταφέρει εξαιρετικά καλά αυτό δημιουργώντας μας την ανάγκη να τελειοποιήσουμε την εικόνα μας γιατί μόνο το τέλειο μπορεί να διαπρέψει και να επιτύχει. Μόνο το τέλειο είναι επιθυμητό .Ρούχα και παπούτσια ακριβά ,πρόσωπο αρυτίδιαστο και μακιγιαρισμένο, μαλλιά άψογα, σώμα γυμνασμένο. Και να ΄μαστε μια ομοιόμορφη μάζα που καθορίζει και κατευθύνει τη ζωή της με βάση την εικόνα της γιατί πολύ απλά έτσι της είπαν να κάνει και το έκανε. Πιστέψτε με πως αν ήθελαν να προωθήσουν το πρότυπο ενός καλλιεργημένου ατόμου θα κυκλοφορούσαμε όλοι με ένα βιβλίο στο χέρι προσπαθώντας να διευρύνουμε τους πνευματικούς μας ορίζοντες.
Σε ένα κόσμο λοιπόν που προσκυνάει την τελειότητα είναι θαύμα που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν την ανάγκη να φαίνονται τέλειοι(άλλωστε κανείς δεν είναι τέλειος) για να νιώθουν άνετα με τον εαυτό τους , άνθρωποι οι οποίοι αποδέχονται τις ατέλειες τους ως κάτι φυσιολογικό ,άνθρωποι που δεν χρειάζονται μάρκες στο σώμα και στα πόδια τους για να κυκλοφορήσουν ανάμεσα σε κόσμο με σιγουριά και αυτοπεποίθηση ,άνθρωποι που μπορούν ακόμα να ξεχωρίσουν το ουσιαστικό από το ανούσιο και είναι αρκετά έξυπνοι ώστε να αγνοούν όσους δεν μπορούν να το κάνουν. Δεν έχει σημασία αν έχεις 5 ή 10 κιλά παραπάνω ,αν τα γυαλιά σου δεν είναι η τελευταία λέξη της μόδας και τα παπούτσια σου δεν είναι καινούρια, αν τα μαλλιά σου δεν είναι από κομμωτήριο ,αν το πρόσωπο σου είναι αμακιγιάριστο .Αυτό που έχει σημασία είναι να αγαπάς τον εαυτό σου και να του επιτρέπεις να μην είναι και να μη φαίνεται τέλειος. Γιατί δεν είμαστε απλά μια εικόνα είμαστε οντότητες με περιεχόμενο, με προσωπικότητα και σκέψη . Άλλωστε η εικόνα δεν μπορεί να σε θρέψει συναισθηματικά , και από την τελειότητα δεν έχεις να κερδίσεις τίποτα . Αυτό που εύχομαι λοιπόν είναι να βλέπω όλο και πιο συχνά ανθρώπους που δεν επιζητούν την τελειότητα αλλά σέβονται και εκτιμούν το φυσιολογικό όπως του αξίζει! Ανθρώπους υγιείς μέσα σε μια κοινωνία που νοσεί!
Πικράκη Ευαγγελία
Ψυχολόγος
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ''ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ'' 2/7/10
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010
Τρίτη 23 Μαρτίου 2010
Σήμερα τα μέλη της ομάδας εξόδου αφού ενημερώθηκαν σχετικά με τη διαδικασία της ανακύκλωσης προχώρησαν και στην εφαρμογή της. Ανακύκλωσαν λοιπόν πλαστικά και γυάλινα μπουκάλια καθώς και χαρτιά , σκοπός είναι να αποκτήσουν περιβαλλοντική ευαισθησία καθώς και την επιθυμία να προστατεύσουν το περιβάλλον.
Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010
Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
Σήμερα τα μέλη της ομάδας προβολής ταινίας παρακολούθησαν το ντοκιμαντέρ του Discovery Channel οι κίνδυνοι της Θάλασσας , το ντοκιμαντέρ παρουσίαζε τους 10 μεγαλύτερους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι στη Θάλασσα. Μετά την προβολή ακολούθησε συζήτηση!Το Κέντρο Ημέρας Αργοστολίου σας εύχεται καλό τριήμερο!!!!!
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010
Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010
Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)