Λίγο πριν φύγει αυτή η χρονιά ευχομάστε η νέα χρονιά να είναι ευτυχισμένη και περιμενούμε τα καλύτερα!!! Κάλη Χρονιά , Ευτυχισμένο το 2012!!
Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2011
Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011
Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011
ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ
Με τον όρο φτώχεια αναφερόμαστε στην οικονομική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλλειψη επαρκών πόρων για την ικανοποίηση βασικών ανθρώπινων αναγκών. Το κατώφλι των βασικών αναγκών που ορίζει το όριο της φτώχειας διαφέρει από χώρα σε χώρα. Η φτώχεια ανάγεται να μετράται σε χρήματα και αντανακλά τους κατά κεφαλήν διαθέσιμους από τους πραγματικούς οικονομικούς πόρους μιας χώρας. Είναι πιθανό να βιώσουμε όλοι τη φτώχεια κάποια στιγμή στη ζωή μας. Ορισμένες κοινωνικές ομάδες, ωστόσο διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, για παράδειγμα οικογένειες με παιδιά –ιδιαιτέρως οι μεγάλες και μονογονεϊκές οικογένειες - ηλικιωμένοι, ανάπηροι και μετανάστες. Σε όλες τις κατηγορίες, οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς από τους άντρες. Ο τρόπος με τον οποίο η φτώχεια επηρεάζει τους ανθρώπους είναι σύνθετος και αλληλένδετος με τον κοινωνικό αποκλεισμό.
1. Bασικό αίτιο της φτώχειας είναι η ανεργία
2. Στις μέρες μας, το να έρθουμε αντιμέτωποι με το φαινόμενο της φτώχειας είναι ακόμα πιο δύσκολο, καθώς η δομή της οικογένειας έχει αλλάξει και δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει αλληλουποστηρικτά.. Η αύξηση των πυρηνικών και των μονογονεϊκών οικογενειών και η αύξηση της κινητικότητας του πληθυσμού μετά την είσοδό του σε παραγωγική ηλικία μείωσε τη δυνατότητα στήριξης από τους γονείς προς τα ενήλικα τέκνα και αντίστροφα.
3. Ένας ακόμη παράγοντας που βοήθησε στην όξυνση του φαινομένου της φτώχειας είναι η αστικοποίηση των πολιτών στα μεγάλα αστικά κέντρα και κυρίως στην πρωτεύουσα, με την ελπίδα της εύρεσης εργασίας. Έτσι οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τον τόπο τους και τα εξασφαλισμένα μέσα διαβίωσης (τροφή και στέγη) και ως άνεργοι η ζωή στην πρωτεύουσα είναι πολύ πιο δύσκολη.
4. Επίσης, έχουμε στέρηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, αλλά και κοινωνικής ασφάλισης, όπου μια σημαντική κατηγορία φτωχών, οι ηλικιωμένοι, είναι ανασφάλιστοι ή χαμηλοσυνταξιούχοι.
5. Πέρα από αυτά, άλλο ένα πρόβλημα που έχουμε σαν λαός, είναι η χρόνια έλλειψη ασφαλιστικής επίγνωσης αλλά και η εισφοροδιαφυγή.
Συνέπειες της φτώχειας
• Κακή υγεία και περιορισμένη πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη
• Περιορισμένη πρόσβαση σε εκπαίδευση, κατάρτιση και δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο
• Οικονομικό αποκλεισμό και υπερβολικά χρέη
• Περιορισμένη πρόσβαση σε σύγχρονη τεχνολογία όπως για παράδειγμα στο διαδίκτυο
• Οι άνθρωποι που χάνουν την εργασία τους μπορεί να εξαναγκαστούν σε μετανάστευση, ενώ συγχρόνως αποκλείονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο, διότι η θέση στην οποία έχουν περιπέσει επηρεάζει την ψυχολογία και την αυτό εικόνα τους
• Ανεπαρκείς συνθήκες στέγασης και η έλλειψη στέγασης
• Στέρηση του ανθρώπου στην τροφή και ονομάζεται πείνα. Ο άνθρωπος που δεν σιτίζεται επαρκώς είναι αδύναμος, δεν μπορεί να εργαστεί σωστά, δεν είναι σε θέση να θέσει στόχους και πόσο μάλλον να τους επιτεύξει. Επίσης, δεν μπορεί να υποστηρίξει ούτε τον εαυτό του αλλά ούτε και την ίδια του την οικογένεια. Επηρεάζεται η πνευματική και ψυχική του υγεία και ανάπτυξη και είναι πολύ πιθανόν το γεγονός να πέσει ο φτωχός άνθρωπος σε κατάθλιψη
• Οι φτωχοί άνθρωποι τυγχάνουν εκμετάλλευσης, δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους πλουσιότερους, αισθάνονται και είναι αδικημένοι.
• Παράλληλα, είναι οι λιγότερο ανθεκτικοί σε φυσικές καταστροφές, οικονομικές κρίσεις και διαμάχες.
Σε κάθε διαδικασία κοινωνικής αλλαγής, ενθαρρύνουμε το "σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά". Τα αίτια φαίνεται να είναι διαδεδομένα και βαθιά ενσωματωμένα στις πολιτιστικές αξίες και πρακτικές. Μπορούμε εσφαλμένα να πιστέψουμε ότι οποιοσδήποτε από μας, στο μικρό επίπεδο της ζωής μας, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτά.
Μην απελπίζεστε. Εάν ο καθένας μας δεσμευτεί προσωπικά να πολεμήσει αυτά τα αίτια της φτώχειας σε όποια φάση της ζωής, τότε το συνολικό ποσό όλων μας που κάνουμε κάτι και η πολλαπλασιαστική επίδραση των ενεργειών μας στους άλλους, θα συμβάλουν στην αποσύνθεση αυτών των παραγόντων και, τελικά, στη νίκη πάνω στη φτώχεια.
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου 2005 με το ψήφισμα 60/209 προσδιόρισε την αλληλεγγύη ως μία από τις θεμελιώδεις και παγκόσμιες αξίες που πρέπει να διέπουν τις σχέσεις μεταξύ των λαών στον 21ο αιώνα και αποφάσισε να ορίσει την 20η Δεκεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα Ανθρώπινης Αλληλεγγύης.
Κέντρο Ημέρας Αργοστολίου
Μπακαλού Σοφία
Κοινωνική Λειτουργός
Με τον όρο φτώχεια αναφερόμαστε στην οικονομική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από έλλειψη επαρκών πόρων για την ικανοποίηση βασικών ανθρώπινων αναγκών. Το κατώφλι των βασικών αναγκών που ορίζει το όριο της φτώχειας διαφέρει από χώρα σε χώρα. Η φτώχεια ανάγεται να μετράται σε χρήματα και αντανακλά τους κατά κεφαλήν διαθέσιμους από τους πραγματικούς οικονομικούς πόρους μιας χώρας. Είναι πιθανό να βιώσουμε όλοι τη φτώχεια κάποια στιγμή στη ζωή μας. Ορισμένες κοινωνικές ομάδες, ωστόσο διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο, για παράδειγμα οικογένειες με παιδιά –ιδιαιτέρως οι μεγάλες και μονογονεϊκές οικογένειες - ηλικιωμένοι, ανάπηροι και μετανάστες. Σε όλες τις κατηγορίες, οι γυναίκες είναι πιο ευπαθείς από τους άντρες. Ο τρόπος με τον οποίο η φτώχεια επηρεάζει τους ανθρώπους είναι σύνθετος και αλληλένδετος με τον κοινωνικό αποκλεισμό.
1. Bασικό αίτιο της φτώχειας είναι η ανεργία
2. Στις μέρες μας, το να έρθουμε αντιμέτωποι με το φαινόμενο της φτώχειας είναι ακόμα πιο δύσκολο, καθώς η δομή της οικογένειας έχει αλλάξει και δεν μπορεί πλέον να λειτουργήσει αλληλουποστηρικτά.. Η αύξηση των πυρηνικών και των μονογονεϊκών οικογενειών και η αύξηση της κινητικότητας του πληθυσμού μετά την είσοδό του σε παραγωγική ηλικία μείωσε τη δυνατότητα στήριξης από τους γονείς προς τα ενήλικα τέκνα και αντίστροφα.
3. Ένας ακόμη παράγοντας που βοήθησε στην όξυνση του φαινομένου της φτώχειας είναι η αστικοποίηση των πολιτών στα μεγάλα αστικά κέντρα και κυρίως στην πρωτεύουσα, με την ελπίδα της εύρεσης εργασίας. Έτσι οι άνθρωποι εγκατέλειψαν τον τόπο τους και τα εξασφαλισμένα μέσα διαβίωσης (τροφή και στέγη) και ως άνεργοι η ζωή στην πρωτεύουσα είναι πολύ πιο δύσκολη.
4. Επίσης, έχουμε στέρηση ενός ολοκληρωμένου συστήματος κοινωνικής πρόνοιας, αλλά και κοινωνικής ασφάλισης, όπου μια σημαντική κατηγορία φτωχών, οι ηλικιωμένοι, είναι ανασφάλιστοι ή χαμηλοσυνταξιούχοι.
5. Πέρα από αυτά, άλλο ένα πρόβλημα που έχουμε σαν λαός, είναι η χρόνια έλλειψη ασφαλιστικής επίγνωσης αλλά και η εισφοροδιαφυγή.
Συνέπειες της φτώχειας
• Κακή υγεία και περιορισμένη πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη
• Περιορισμένη πρόσβαση σε εκπαίδευση, κατάρτιση και δραστηριότητες κατά τον ελεύθερο χρόνο
• Οικονομικό αποκλεισμό και υπερβολικά χρέη
• Περιορισμένη πρόσβαση σε σύγχρονη τεχνολογία όπως για παράδειγμα στο διαδίκτυο
• Οι άνθρωποι που χάνουν την εργασία τους μπορεί να εξαναγκαστούν σε μετανάστευση, ενώ συγχρόνως αποκλείονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο, διότι η θέση στην οποία έχουν περιπέσει επηρεάζει την ψυχολογία και την αυτό εικόνα τους
• Ανεπαρκείς συνθήκες στέγασης και η έλλειψη στέγασης
• Στέρηση του ανθρώπου στην τροφή και ονομάζεται πείνα. Ο άνθρωπος που δεν σιτίζεται επαρκώς είναι αδύναμος, δεν μπορεί να εργαστεί σωστά, δεν είναι σε θέση να θέσει στόχους και πόσο μάλλον να τους επιτεύξει. Επίσης, δεν μπορεί να υποστηρίξει ούτε τον εαυτό του αλλά ούτε και την ίδια του την οικογένεια. Επηρεάζεται η πνευματική και ψυχική του υγεία και ανάπτυξη και είναι πολύ πιθανόν το γεγονός να πέσει ο φτωχός άνθρωπος σε κατάθλιψη
• Οι φτωχοί άνθρωποι τυγχάνουν εκμετάλλευσης, δεν αντιμετωπίζονται ισότιμα με τους πλουσιότερους, αισθάνονται και είναι αδικημένοι.
• Παράλληλα, είναι οι λιγότερο ανθεκτικοί σε φυσικές καταστροφές, οικονομικές κρίσεις και διαμάχες.
Σε κάθε διαδικασία κοινωνικής αλλαγής, ενθαρρύνουμε το "σκέψου παγκόσμια, δράσε τοπικά". Τα αίτια φαίνεται να είναι διαδεδομένα και βαθιά ενσωματωμένα στις πολιτιστικές αξίες και πρακτικές. Μπορούμε εσφαλμένα να πιστέψουμε ότι οποιοσδήποτε από μας, στο μικρό επίπεδο της ζωής μας, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα γι' αυτά.
Μην απελπίζεστε. Εάν ο καθένας μας δεσμευτεί προσωπικά να πολεμήσει αυτά τα αίτια της φτώχειας σε όποια φάση της ζωής, τότε το συνολικό ποσό όλων μας που κάνουμε κάτι και η πολλαπλασιαστική επίδραση των ενεργειών μας στους άλλους, θα συμβάλουν στην αποσύνθεση αυτών των παραγόντων και, τελικά, στη νίκη πάνω στη φτώχεια.
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 22 Δεκεμβρίου 2005 με το ψήφισμα 60/209 προσδιόρισε την αλληλεγγύη ως μία από τις θεμελιώδεις και παγκόσμιες αξίες που πρέπει να διέπουν τις σχέσεις μεταξύ των λαών στον 21ο αιώνα και αποφάσισε να ορίσει την 20η Δεκεμβρίου ως Διεθνή Ημέρα Ανθρώπινης Αλληλεγγύης.
Κέντρο Ημέρας Αργοστολίου
Μπακαλού Σοφία
Κοινωνική Λειτουργός
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)