Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

Όταν η «φυγή» φαίνεται να είναι η μόνη λύση… (10/9 : Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αυτοκτονίας)

Προβλήματα προσωπικά, οικονομικά, οικογενειακά, κοινωνικά , προβλήματα που φαντάζουν άλυτα, οδηγούν καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να σκεφτούν πως η μόνη λύση είναι η διαφυγή από αυτά, τους οδηγούν σε απόπειρα αυτοκτονίας. Η 10η Σεπτεμβρίου ορίστηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Αυτοκτονίας προκειμένου να δοθεί προσοχή σε κάποια δυσάρεστα δεδομένα όπως το γεγονός ότι κάθε χρόνο γύρω στα 15 εκ άνθρωποι σε όλο τον κόσμο κάνουν απόπειρες αυτοκτονίας ενώ περίπου το 1 εκ. χάνει τελικά την ζωή του. Στην χώρα μας , εξαιτίας της πολιτικής και οικονομικής κρίσης τα ποσοστά των αυτοκτονιών έχουν αυξηθεί δραματικά. Σύμφωνα με στοιχεία που κατέθεσε το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη στη Βουλή από το 2009 έως και την 10η Δεκεμβρίου 2011 σε όλη την Ελλάδα έχουν σημειωθεί 1727 αυτοκτονίες. Πιο αναλυτικά, το 2009 ο αριθμός ήταν στις 507 ενώ το 2010 οι αριθμοί αυτοί παρουσίασαν αύξηση της τάξης του 25%. Για το 2011 οι αυτόχειρες ανήλθαν στους 598 με τα ποσοστά αυτά να αυξάνονται σχεδόν σε καθημερινή βάση. Δεν είναι όμως μόνο τα οικονομικά προβλήματα που οδηγούν τους ανθρώπους στην απόγνωση. Τα αίτια των αυτοκτονιών ποικίλουν : συνεχής και έντονος σωματικός πόνος, στρες, ψυχική ασθένεια ή αναπηρία, κατάχρηση ουσιών, σεξουαλικά θέματα, θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι μερικές από τις αιτίες. Πολύ σημαντικό ρόλο επίσης παίζουν και οι έντονες πιέσεις που δέχονται τα άτομα πάνω σε διάφορα ζητήματα από το κοινωνικό ή οικογενειακό τους περιβάλλον. Μεγάλη έμφαση δίνεται συνήθως και στην λεγόμενη αυτοκτονική συμπεριφορά προκειμένου το περιβάλλον του ατόμου να μπορέσει να καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά και να το προλάβει, άλλωστε οι περισσότεροι αυτόχειρες προειδοποιούν τις περισσότερες φορές με διάφορα σημάδια προκειμένου κάποιος να τους βοηθήσει, γιατί κατά βάθος δεν θέλουν να πεθάνουν, απλά έχουν μεγάλη ανάγκη από την προσοχή και την στήριξη κάποιου. Μερικά σημάδια αυτοκτονικής συμπεριφοράς είναι τα εξής: αλλαγή συμπεριφοράς και διάθεσης , ανησυχία, προβλήματα με όρεξη και ύπνο, ομολογία της πρόθεσης του (περίπου το 80% των αυτοχείρων έχουν πει πως είχαν ομολογήσει την πρόθεση τους σε κάποιον), έλλειψη ενδιαφέροντος για δραστηριότητες που του άρεσαν στο παρελθόν, αίσθημα αποτυχίας και μοναξιάς, αποφυγή κοινωνικών δραστηριοτήτων, εμφάνιση συμπεριφορών αυτοτραυματισμού είναι μερικές από τις ενδείξεις που θα μας κάνουν να καταλάβουμε ότι το άτομο χρειάζεται βοήθεια . Η αυτοκτονία πέρα από μια πολυπαραγοντική συμπεριφορά όπως αναφέραμε και παραπάνω, είναι μια πράξη που εκτός από το άτομο που την διαπράττει επηρεάζει και τους γύρω του. Οικογένεια , φίλοι , όλοι αυτοί που υποφέρουν με το πρόβλημα του ανθρώπου τους υποφέρουν και με τον θάνατο του, την απουσία του. Πολλές φορές νιώθουμε ότι η ζωή μας φτάνει σε ένα τέλμα και η κατάσταση αυτή φαίνεται μη αναστρέψιμη. Όμως με την βοήθεια και την στήριξη των δικών μας ανθρώπων και ειδικών ψυχικής υγείας ,όταν και όπου κρίνεται απαραίτητο, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε και να παλέψουμε όλες τις δυσκολίες. Η ζωή είναι μια συνεχής μάχη με καλές και κακές στιγμές και σίγουρα η παραίτηση δεν είναι λύση.!


Βρεττού Γεωργία Κοινωνική Λειτουργός

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου